Goedkope The Dark Eye CD KEYS kopen vanaf €2.53 🎮

Samenvatting

The Dark Eye is een computerspel in het horrorgenre, uitgebracht in 1995 voor de PC door het nu verdwenen softwarebedrijf Inscape. Bij de release trok het spel weinig aandacht van critici of consumenten, hoewel het sindsdien enige aandacht heeft gekregen en, aantoonbaar, een cultstatus.

Het spel bevatte gecombineerde 3-D graphics, stop motion animatie en video segmenten. Met zijn onconventionele interface, verhaallijn en personages werd de eigenaardigheid van het spel zijn verkoopargument. De personages zien er grotendeels levensecht uit, behalve hun in klei gemodelleerde gezichten, die vaak vervormd zijn of groteske overdreven trekken vertonen. Dit bijna-realisme, ook wel de uncanny valley genoemd, droeg bij aan de sfeer van onbehagen en angst in het spel.

De animatie van de personages is stop-motion. Inscape maakte het art design van de poppen (hoofdtekenaar Bruce Heavin) en liet ze door een Hollywood-huis maken. Inscape huurde vervolgens twee stop-motion animatoren in en Russell Lees bracht vele, vele uren door in een heet, donker pakhuis om de animaties te regisseren. De werktijden waren ongeveer een maand lang van 7 uur 's morgens tot 7 uur 's avonds. Ze maakten computergegenereerde screenshots van de omgevingen en filmden tegen blue-screen, en ze lieten een director of photography de omgevingen belichten.

Opmerkelijk was ook het gebruik van schrijver William S. Burroughs als stemacteur: Burroughs verzorgde niet alleen de stem voor het personage Edwin, maar ook de voice-over van twee diavoorstellingen ter illustratie van het korte verhaal "The Masque of the Red Death" en het gedicht "Annabel Lee". Een ander verhaal, "The Premature Burial", kan worden gevonden tijdens het lezen van de krant in "The Tell-Tale Heart", en het gedicht "To Helen" kan worden gelezen tijdens het spelen van het slachtoffer in "Berenice".

Thomas Dolby componeerde de muziek van het spel.
-------------------
Structureel was het spel een point-and-click adventure, gevoed door de macabere verhalen van Edgar Allan Poe. De speler kon drie van de verhalen ("The Cask of Amontillado", "The Tell-Tale Heart" en "Berenice") beleven vanuit het perspectief van zowel de moordenaar als het slachtoffer.

Het spel bevatte geen keuzes, geen beslissingen van leven of dood, en geen punten; net als andere point-and-click adventures zoals Myst, wachtte het spel gewoon tot de speler de volgende hotspot of locatie vond, waarna een andere video werd afgespeeld om de plot te bevorderen. Tijdens de delen die directe interpretaties waren van de verhalen van Poe, werd de speler beperkt tot het volgen van de handelingen van de personages uit de verhalen. De speler kon slechts één voorwerp tegelijk dragen. Een groot deel van de animatie in The Dark Eye bestond uit QuickTime-filmpjes, op het volledige scherm of in kleinere segmenten met een statische achtergrond.
-------------------------

Verhaallijn

De plot draait voornamelijk om "optredens" en voordrachten van Poe's verhalen, met een nieuwe plotlijn die als omlijsting wordt gebruikt. Het spel is verdeeld in een "realistische" modus waarin de omlijstende plot plaatsvindt en een "nachtmerrieachtige" modus waarin de verhalen van Poe worden nagespeeld of verteld.

Het spel geeft niet aan in welk jaar het zich afspeelt, maar aan de hand van kleding en technologie lijkt het eind 1800. De speler, wiens naam nooit bekend wordt gemaakt, bezoekt zijn oom Edwin. De speler ontmoet eerst Edwin's assistent en daarna Edwin zelf. Later ontmoet hij Henry, de broer van het hoofdpersonage, een jonge zakenman die de hand van Elise verlangt, ten huwelijk. Je personage begint dan ziektes te krijgen van de verfverdunner die Edwin gebruikte tijdens het schilderen, en het spelerspersonage valt flauw en heeft een nachtmerrieachtige droom.

Nadat de hoofdpersoon wakker wordt, vertelt Henry over zijn wanhopige situatie: Edwin keurt zijn liefde voor Elise ten zeerste af. Er volgt nog een nachtmerrie, waarna de hoofdpersoon Elise ontmoet, die haar vraagt Henry een briefje te geven. Na nog een nachtmerrie verneemt de speler dat Elise ziek is geworden. De hoofdpersoon ziet Henry en geeft hem het briefje van Elise, waarna hij hem volgt om te ontdekken dat Elise is overleden. Edwin legt uit dat de grond te drassig is voor een goede begrafenis, dus brengen Henry, Edwin en Edwins assistent haar lichaam naar de kelder van het huis. Henry vraagt om een lantaarn in de buurt te laten voor het geval ze weer tot leven komt.

Edwin neemt de speler apart en verklaart dat Henry geestelijk onstabiel is. Edwin vervalst een briefje van Elise waarin hij Henry vraagt haar te ontmoeten op de klif buiten het huis. De hoofdpersoon overhandigt het aan Henry, die vervolgens het huis uit rent. Terwijl Henry op de klif staat te schreeuwen om Elise, wordt hij getroffen door een enorme golf. Vanuit de verte ziet de speler dat hij ongedeerd is, hoewel de assistent van Edwin op Henry afkomt en een handgemeen begint. Tijdens het gevecht duwt de assistent Henry van de klif en in zee.

Edwin legt de schuld van al deze gebeurtenissen bij de speler, waardoor deze in een krankzinnige spiraal terechtkomt. Wanneer hij terugkeert naar de werkelijkheid, ontdekt de hoofdpersoon dat Elise, die nog in leven is, uit haar kist is gebroken en haar eigen ogen heeft uitgestoken. Deze gruwelijke aanblik vernietigt het verstand van de hoofdpersoon en het spel eindigt.