Goedkope Amnesia: The Dark Descent PC CD KEYS kopen vanaf €4.30 🎮

Samenvatting

In het spel, dat zich afspeelt in 1839, kruipt de speler in de huid van Daniel, een jongeman uit Londen die ontwaakt in de donkere zalen van het Pruisische kasteel Brennenburg met weinig tot geen herinneringen aan zichzelf of zijn verleden. Het enige wat hij zich kan herinneren is zijn naam, dat hij in Mayfair woont en dat er iets op hem jaagt. Kort nadat hij wakker is geworden, vindt Daniel een door hemzelf geschreven briefje waarin hij uitlegt hoe hij zichzelf opzettelijk zijn verleden heeft laten vergeten, omdat hij het niet aankon om zijn onschuld te verliezen, dus wilde hij het allemaal vergeten. Het briefje spoort Daniel aan om af te dalen naar het binnenste heiligdom van het kasteel en een man genaamd Alexander, de baron van het kasteel, te vermoorden.

Het briefje geeft een laatste waarschuwing dat een "levende nachtmerrie" hem achtervolgt, en Daniel moet er zo lang mogelijk aan ontsnappen omdat er geen manier is om terug te vechten.

Verhaallijn

Daniel verkent het kasteel van Brennenburg. Terwijl hij dat doet, ziet hij af en toe een vlezige substantie groeien op de muren en deuren, een teken dat de "nachtmerrie" steeds dichterbij komt. Door de dagboekaantekeningen uit Daniels dagboek die door de kamers verspreid liggen, wordt de achtergrond van het kasteel en de gebeurtenissen die er hebben plaatsgevonden duidelijk. Voor zijn aankomst in het kasteel was Daniel met zijn vriend en collega professor Herbert op archeologische expeditie naar Afrika gegaan om een oude grafkamer te onderzoeken. Daar stuitte Daniel tijdens een opgraving op een grote ondergrondse kamer die veel ouder was dan de kamer die ze op basis van hun onderzoek hadden verwacht. Door een plotselinge steenverzakking kwam Daniel vast te zitten in de kamer waar hij begon te stikken, maar ook een vreemd visioen kreeg van een gloeiende blauwe lichtbol. Toen hij het probeerde te pakken, viel hij plotseling flauw en werd al snel wakker toen hij werd gered door Arabische gravers met de stukken van een oude Orb in zijn handen.

Daniel keerde op verzoek van Herbert terug naar Engeland en probeerde de stukken in elkaar te passen, maar kwam tot zijn verbazing tot de ontdekking dat ze niet in elkaar pasten. Nog vreemder was dat de stukken van vorm en textuur leken te veranderen. Om meer te weten te komen, bezocht Daniel de beroemde geoloog Sir William Smith. De geoloog wist niet zeker wat de oorzaak van de veranderingen was, maar legde Daniel uit dat glas na lange tijd van vorm verandert. Later ontving Daniel een brief over het lot van de expeditie die hij had achtergelaten en er werd onthuld dat alleen het lege kamp was gevonden. Herbert en zijn mannen waren verdwenen en de enige overlevende, die zwaar gewond was, bleef maar doorratelen over iets dat jacht maakte op de expeditie. Sommige van Herberts dagboeken werden teruggestuurd naar Engeland en Daniel pikte ze op. Het merendeel van de aantekeningen waren hooguit snelle krabbels, maar Daniel was in de war toen hij zag dat Herbert schreef dat hij meer dan een uur in de val had gezeten, ondanks het feit dat hij vrijwel meteen begon te stikken. Nog vreemder was dat Herbert beweerde in de oude kamer te zijn afgedaald en de Orb zelf te hebben opgehaald, waardoor Daniel onmogelijk de fragmenten kon hebben.

Daniel gaat verder met het verkennen van kasteel Brennenburg en wordt al snel opgejaagd door verontrustende, nachtmerrieachtig verminkte wezens en de "Schaduw". Hij begint ook visioenen te krijgen van de gebeurtenissen in het verleden van het kasteel, waaronder wat Alexander, zijn doelwit, in veel van de kamers had gedaan. Daniel is geschokt als hij zich realiseert dat Alexander onmenselijke experimenten op dieren heeft uitgevoerd om vitae te vinden, een stof die hij essentieel achtte voor een soort mystiek ritueel. Hij blijkt ook meedogenloos te zijn en ging zelfs zo ver dat hij zijn eigen mannen vergiftigde en doodde om te voorkomen dat ze de buitenwereld zouden vertellen wat hij in het kasteel had gedaan. Daniel ervaart ook flashback visioenen van hem en Alexander die met elkaar praten, vermoedelijk op weg naar het Inner Sanctum. Daniel vervolgt zijn reis naar de diepten van het kasteel met behulp van Alexanders lift, die hem naar de ondergrondse gevangenis van het kasteel brengt.

Uit verdere dagboekaantekeningen blijkt dat Daniel, ondanks het feit dat hij elke nacht door nachtmerries werd achtervolgd, in staat was om de Orb weer in elkaar te zetten nadat hij uit een nachtmerrie was ontwaakt. Het object paste in elkaar zonder lijm en stond in een complete vorm in Daniels woonkamer. Daniel ging naar Herberts universiteit om meer te weten te komen over het relikwie en bezocht professor Taylor om meer te weten te komen. Hij leerde dat de Orbs een stempel leken te hebben gedrukt op de Engelse cultuur en zelfs de koninklijke symbologie inspireerden. De Orbs zouden oorspronkelijk door priesters zijn gebruikt. Op weg naar buiten ving hij een gesprek op waaruit hij opmaakte dat William Smith slechts veertien dagen nadat Daniel met hem had gesproken, was vermoord. Door meer flashbacks leert Daniel dat hij naar Dr. Tate is geweest voor zijn nachtmerries, maar dat hij geen diagnose kon krijgen. Dagen later werden zowel Professor Taylor als Dr. Tate op gruwelijke wijze vermoord en dit overtuigde Daniel ervan dat hij op de een of andere manier schuldig was aan hun dood. Daniel dacht dat hij de volgende zou zijn en probeerde contact op te nemen met veel namen in Herberts adresboek en ontving een cryptisch antwoord van een baron in Pruisen die beweerde dat hij hem kon beschermen tegen een onbekende kracht. De brief was ondertekend met 'Alexander' en drong er bij Daniel op aan om onmiddellijk naar kasteel Brennenburg te komen.

Eenmaal op het kasteel begon Daniel Alexander te assisteren bij verschillende taken om de levende nachtmerrie van hem weg te houden. De "Schaduw", die een Beschermer van de Orb bleek te zijn, liet niet lang op zich wachten, ondanks het feit dat hij als traag werd beschreven. Gedurende deze tijd stond Daniel Alexander ook toe om zijn Orb te gebruiken in hun poging om de Schaduw later te verbannen. Tijdens een rondleiding door het kasteel onthulde Alexander niet alleen de functie van Brennenburg als gevangenis, maar ook dat de gevangenen gebruikt zouden worden in arcane rituelen die nodig waren om Daniel te redden. De Schaduw begon nog dichterbij te komen, tot uiteindelijk de gedeeltelijke mislukking van een ritueel hem het kasteel binnenliet. In paniek vertelde Daniel Alexander dat hij alles zou doen om te overleven en speelde zo de baron ongewild in de kaart.

Terug in de huidige tijdlijn, vlakbij het Inner Sanctum, ontmoet Daniel een oude, frêle man die vastgeketend zit aan de muur bij het laboratorium van het kasteel. De man is Agrippa, een vriend van Alexander die hem jaren geleden hielp de krachten van de Orb te leren kennen. Zijn bewustzijn is nu gevangen in een dode bolster zodat Alexander hem kan gebruiken als bron van informatie. Agrippa vraagt Daniel een brouwsel te maken om hem uit zijn lichaam te bevrijden en Alexander ervan te weerhouden de Orbs te gebruiken. Door het vinden van de ingrediënten en de dingen die nodig zijn om door te gaan, belandt Daniel in een deel van het kasteel dat bezaaid is met martelkamers en lichaamsresten. Door middel van flashbacks en meer dagboekaantekeningen wordt duidelijk waarom Daniel ervoor koos om zijn herinneringen aan het begin van het spel te verliezen.

Alexander begon Daniel te vertellen over verschillende methodes om Vitae uit de gevangenen in de diepten van het kasteel te halen en beweerde dat dit proces de Schaduw bij hem vandaan zou houden. Daniel volgde hem zonder vragen te stellen door zijn toenemende wanhoop en hielp bij het uitvoeren van gruwelijke rituelen om de gevangenen te doden door middel van verschillende martelmethoden, denkend dat hij zichzelf zou redden door dit proces. Met behulp van voorwerpen als een Iron Maiden en een koperen stier werd Daniel uiteindelijk zelf wat hij aan het doden was en hij ging zelfs zo ver dat hij dorpelingen en kinderen van buiten het kasteel ontvoerde om ze te gebruiken voor de rituelen. Verteerd door verdriet, spijt en walging over zijn daden, dronk Daniel een geheugenvernietigend geheugenverlies-tonicum om een nieuwe start te maken en te herstellen wat hij had gedaan. Hij realiseerde zich dat Alexander hem had gemanipuleerd om de Orb te krijgen om zijn doel te bereiken en zwoer dat de baron zou sterven voor zijn daden, wat leidde tot de gebeurtenissen aan het begin van het spel.

Naarmate hij verder komt, wordt Daniel aangevallen door een horde wezens en opgesloten in een van de gevangeniscellen van het kasteel. Hij hoort Alexander telepathisch tegen hem praten, hem bedankend voor zijn rol in alles en voor het weghouden van de Schaduw bij de baron. Op dit punt is het mogelijk om het spel te beëindigen Alexander vraagt Daniel om in de cel te wachten en de schaduw hem te laten consumeren, en het is mogelijk om dat te doen. De cel zal zich vullen met de vlezige substantie, Daniel zal de stemmen horen van de mensen die hij gemarteld heeft en dan zal de schaduw hem doden. Als Daniel weet te ontsnappen, kan hij terugkeren naar het laboratorium en ontdekken dat de invloed van de Schaduw over alles is uitgegroeid. Agrippa vraagt Daniel om het drankje. Als de speler de ingrediënten heeft gevonden, kan het drankje in het laboratorium worden gemaakt en aan Agrippa worden gevoerd. De oude man vraagt dan om zijn hoofd af te hakken en mee te nemen met Daniel om Alexander te stoppen en in een "portaal" te stappen voordat hij dat doet. Als de speler de ingrediënten niet heeft gevonden, gaat Daniel alleen het Inner Sanctum binnen. Hij gebruikt de kracht van zijn eigen Orb om de weg te openen en gaat zijn doel voltooien.

In de enorme kamer wacht Alexander op een verhoogd platform voor een van de Orbs, overspoeld door een blauwe gloed. Rondom de Orb staan drie breekbare pilaren die er blauwgekleurde energie aan toevoeren om het ritueel te voltooien. Alexander bedankt Daniel nogmaals en vertelt dat hij eindelijk weer "thuis" kan komen. Op dit moment zijn er drie mogelijke eindes in het spel.